Het vakgebied van HR is volop in beweging. Technologische ontwikkelingen, nieuwe generaties medewerkers, met pensioen gaande babyboomers en, oh ja, nog een crisis. De budgetten krimpen en tegelijkertijd moet HR van meer betekenis gaan zijn voor de lijn. De gemiddelde lijnmanager ziet HR professionals eerder als een last dan dat ze er echt baat bij hebben. We kunnen opnieuw relevant worden. Door onszelf te laten zien.
In mijn vorige column zette ik mij af tegen de functieprofielen. Een pleidooi voor het loslaten van de functieprofielen. Natuurlijk is dat niet één, twee, drie gedaan. Dat moet je ook niet ineens willen doen, zomaar loslaten. Wat nodig is dat we de beweging gaan maken van mensen die zich enkel laten sturen door hun functieprofiel naar mensen die zichzelf en hun eigen talent als vertrekpunt nemen. In het maken van deze beweging kan HR van grote betekenis zijn.
Ik ben ervan overtuigd dat er nog een enorme potentie in ons schuilt. Ieder mens beschikt over een grote mate van creativiteit. Op iedere situatie die zich voordoet, zijn er eindeloos veel mogelijkheden om te reageren. Deze potentie benutten we negen van de tien keer niet. Hoe dat komt? Omdat we mensen zijn. Mensen die negen van de tien keer vanuit automatisme reageren. We zijn gewoontedieren. Niet omdat we lui zijn. Hoewel, soms misschien wel. Maar vaker omdat het een natuurlijk gegeven is dat we gedrag automatiseren. Als kind zijn we creatief, en tegelijkertijd ontwikkelen we automatische gedragspatronen die ingesleten raken. In onze hersenen worden als het ware bospaadjes aangelegd. Hoe vaker bewandeld, hoe dieper de groeven zijn. Niet snel meer nemen we dan eens een ander pad. Terwijl we juist nu nieuwe paden moeten bewandelen.
HR professionals kunnen juist op dit punt van grote betekenis zijn. Dat betekent ophouden met de paden die al bewandeld worden, verder te cultiveren. Nog meer instrumenten gaat niet bijdragen aan relevant zijn voor de lijn. HR moet mensen uitdagen naar zichzelf te kijken. Laat mensen ontdekken wat hun automatismen zijn. Help ze bij het loslaten van oude gewoonten. En wakker de creativiteit weer aan.
Het klinkt zo makkelijk. Maar dat is het niet. Ik ben ervan overtuigd dat je een ander maar zover kunt helpen als je zelf bent. En net zoals de kraan lekt bij de loodgieter en het kind van de schoenmaker op kapotte schoenen loopt, zo zie ik dat ook vaak bij HR. Hier ligt de échte sleutel om weer relevant te worden. Weet jij wat jouw unieke talent is? Weet jij waar jouw bijdrage zit? Het is tijd voor een metamorfose van HR zelf. Door je eigen potentie manifest te maken.
Deze column is 30 maart 2012 verschenen in HRpraktijk